کد مطلب:22913 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا عده اي خود را برتر از ديگران مي پندارند؟

نياز به رشد و كسب مراتب برتر يك احساس طبيعي است و چنين غريزه اي زمينه ساز ترقي و تكامل جوامع انساني است; اما خود برتربيني كه ريشه در تكبر و خود محوري و سلطه بر ديگران و ناديده گرفتن حق آنان دارد، باعث تحقير همنوعان مي شودو خصلتي كاملا منفي است. اما اين ويژگي زشت در بعضي ملت ها و يا افراد از تحليلهاي غلط مايه مي گيرد. مثلا آمريكاييها خود را مستحق استفاده بيشتر از امكانات جهان مي دانند; چرا كه اعتقاد دارند از ويژگيهاي برتر نژادي، جغرافيايي، علمي و نظامي برخوردارند يهوديان صهيونيست، به مدارك موهوم تاريخي و ديني كه بر برتري نژادشان صحه مي گذارد، استدلال مي كنند و داعيه سروري بر جهان دارند.
بهرحال چه در برتري طلبي نژادي و چه در برتري طلبي فردي يك بينش غلط نسبت به انسان وجود دارد. اين قرآن است كه پدر و مادر همه انسانها را يكي معرفي كرده و خلقت همه را از خاك دانسته است از همين رو وقتي كسي به علي((عليه السلام)) مي گويد.« چرا بين من و غلام من تفاوت نگذاشتي و به طور مساوي حقوق دادي». مي فرمايد:« در كتاب خدا تفاوتي بين شما نديدم!». همچنين امام علي((عليه السلام))در نهج البلاغه به مالك اشتر مي فرمايد:« به مردم رحمت و محبت داشته باش; چون آنها از دو دسته خارج نيستند: «اما اخ لك في الدين، او نظير لك في الخلق; يا برادر ديني توست، يا نظير تو در

ـ1985ـ
آفرينش است». اين بينش، معيار را در تقوي، آن هم نزد خدا قرار داده و از خصلت زشت خود برتربيني برحذر داشته است.
به اين آيه تكان دهنده و سازنده توجه كنيد:«تلك الدار الاخره تجعلها للذين لايريدون علواً في الارض;اين خانه آخرت(بهشت) را نصيب كساني كه اراده برتري طلبي و فساد نكرده اند، قرار داديم».(1)

(بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره قصص، آيه، 83.

ـ1986ـ